Marije en Peter vierde op het NK-tandem

Afgelopen zaterdag vond in Horst het NK tijdrijden voor aangepaste wielersport plaats. Het gelegenheidsteam van Stadsbeheer is daar vierde geworden bij de mixed tandem; net buiten het podium. De eerlijkheid gebied te zeggen dat er slecht vier teams in deze dicipline meededen. Maar we hebben binnen onze mogelijkheden een goede en geslaagde race afgelegd in een prachtige ambiance (Powerman te Horst).
Ondersteund door ploegleider Jan Mulder (meervoudig para-olympisch en wereldkampioen) en mental en trainingscoach Victor Droop is er een mooi resultaat neergezet.








Verslag Victor Droop:

Stokers-storie

Zondag 20-04-2008

En……? Ja uhhhh Europees Kampioen weer, he! Versgebakken Europees kampioene Esther Tanck staat nog in haar Goossens Race shirtje op haar tuinpad in Arnhem Oost. Een geweldig resultaat natuurlijk voor team Arnhem (Stadsbeheer), dat met Esther een kampioene heeft die voor de tweede keer uitpakt. Vooral fietsen gaat mij goed af (60 kilometer) en in het lopen (22,5 km verdeeld over 2 runs van 15 en 7,5 kilometer) laat ik niks liggen. Dus beste vrouw in de categorie 35 tot 40 jaar. “Aha”
En de medailles? Laten op zich wachten. De prijsuitreiking was een chaos. Eigenlijk ben ik overall derde geworden, 2 elite vrouwen zijn mij nog voor gebleven. Maar de speaker riep mij als Europees Kampioene om, binnen de age categorie namelijk. Daar stond ik dan, in mijn eentje op het podium, een gek gevoel hoor. Later , toen niemand er meer iets van snapte, dat ik als europees kampioene een bronzenplak kreeg en daar alleen stond  werden die andere twee nog naar voren geschoven.
Dus zo gaat dat…?. Ja, maar alles wordt me nog opgestuurd hoor! Het wordt helemaal recht gezet.

Even tevoren had ik bij TriBiker Nico van Belle de Amstel Gold Race voor profs gekeken. Althans de finale. De dag ervoor had ik de toertocht zelf gefietst, de finale kwam mij zeer bekend voor. Op de 3 eind colletjes kon eigenlijk geen van de renners meer weg komen, Thomas Dekker die sterk meegesprongen was werd door Schleck en Rebbelin ingesloten
aan de linker zijkant van de Cauberg, zodat de redelijk sprintende Cunego met de eer ging strijken. Een goed gevoel de renners te zien rijden op een plek die je een dag te voor bedwongen hebt. 400 meter voor de finish, daar is het lastig, het laatste stukkie, dat gaat dan wel weer.

Voordat ik bij Nico aan moest kloppen om een vergeten heuptasje op te halen fietste ik ook nog even langs Tino Heekelaar. De oudere renner en jong-weduwnaar Heekelaar zat eveneens het Amstel spektakel te bekijken. En nog gereden vandaag Tino??? Nee, ik denk de jongens wel. Gerard Broersen heeft nieuw materiaal. Mooi. Degelijk. Sterk. O, reageerde ik, terwijl ik, jaloersig, naar mijn 2e hands dikke banden cross fietsje keek. En hoe is het met jou dan, zo alleen hier? Moi, valt tegen. Maar ik ga een week op vakantie. Zeilen op de cycladen. Aha Dat ziet er beter uit. Snel wees ik op de eilanden Naxos, Amorgos en Kreta, allemaal goed!

Anderhalve dag had ik me weer eens op fietswerk gestort. Een zaterdagje toeren in de Amstel Gold Race en het evenement Powerman Horst met de wielergroepen van Jan Mulder. Waaronder weer enkele paralympische kandidaten. Powerman bestond zaterdags avond uit een Tribike wedstrijd (zes deelnemers) , een tandemwedstrijd (10 tandems) en een loopnummer. In de grote zaal van Cafe des Sports werd een ingewikkeld reglement uit de doeken gedaan. Het parkoers leek makkelijker dan andere jaren. Er liggen te veel denneappels in die bochten, aldus Rosa Baake. Denne-appels???? Ja, denneappels. Minstens zo lastig was het weer dat wat begon tegen te werken, het werd natter en natter in Horst tot het om een uurtje of zeven, nadat de driewielers net hun race gestart waren ouderwets begon te regenen, weliswaar niet hard, maar wel koud en winderig. De meeste renners trokken zich er weinig van, het publiek wel, dat bleef netjes achter de gordijnen.

Er werd redelijk geschaafd over de natte klinkers in de hoofdstraat van Horst. Met name de liggende Handbikers (Bouman, Reekers) zagen er gevaarlijk uit met hun bijna botsingen. Bouman ging overigens goed te keer. Tri-bikers Homan en van Belle achtervolgden een Duitse paralympiër en met mijn vlag van team Arnhem Stadsbeheer probeerde ik  Tandemteam Bouter/Korten op te peppen, die goed in het zadel bleven. Nu waren ook de rest van de tandems los. Polderman, Bonhof, Lukassen, Stelleman, Nap, Crombag, Goeken toch weer sterke namen die in hartje Limburg rond reden. De renners kwamen als verzopen katten over de finish na hun omloop over 20 kilometer. Door het ontbreken van ronde-borden en de kou ontstond de nodige verwarring over wie er nu eigenlijk gewonnen had en als Nederlands kampioen gehuldigd zou kunnen worden. Bonhof wist het niet, deed wijselijk geen slag in de lucht, maar voelde wel goed gereden te hebben. Polderman vertrok meteen van het parkoers en ook de rest van de renners stapten wat onzeker over het resultaat van de fiets. Enkelen wisten niet of ze wel alle ronden gereden hadden.

Er waren nog meer onduidelijkheden. In een interview voor de wedstrijd met speaker Guy Rappee had Jan Mulder aangegeven dat de strijd om de paralympische plekken weer volledig open was. De nominaties en de verdeling van de zes plaatsen die Nederland in Peking mag bezetten zouden wel eens heroverwogen kunnen worden tussen de drie disciplines Tandem TriBike en HandBike. Ook Don van der Linden deed bij Guy Rappee een duit in het zakje door te stellen dat hij de enige Handbiker was die in Peking mag gaan rijden. Voor het gemak zag Van der Linden collega Moniek van der Vorst over het hoofd, die overigens schitterde door afwezigheid vanwege een optreden in een race in Amerika. Waardoor Laura de Vaan iets te makkelijk met de nationale titel weg kwam.

Er waren meer opmerkelijk zaakjes. Zo was lang onduidelijk of tandem Stelleman wel zou rijden, omdat voorrijder Tettelaar niet beschikbaar was en Stelleman met Verlouw het veld in kwam. Verlouw, uiteraard zeer verdienstelijk, maar niet meer in staat tot het rijden van Olympische tijden, was een gelegenheidsoplossing die het voor de KNWU niet makkelijker maakt. Want er bestaat een gerede kans dat het tot een Bike-off moet komen tussen Stelleman en Polderman, die overigens voor verschillende disciplines geselecteerd zijn (resp wegwedstrijd en tijdrit) als de KNWU overweegt TriBikler Homan weer in de selectie op te nemen. En waarom zou dat niet? Want Homan beschikt eigenlijk als enige over voldoende medailles en kwalificatie-eisen. Laten we (als tandemers) hopen dat het zo ver niet hoeft te komen en dat beide renners door de bondscoach uitverkoren worden om op te treden in het Olympische Velodrome van Beijing. En als er dan toch geselecteerd moet worden, dat dan op een eerlijke manier gebeurd bv door een tandem Duathlon bestaande uit en een tijdrit en een wegwedstrijd
als selectie criterium te nemen ipv het tijdritten systeem dat nu gehanteerd dreigt te gaan worden, wat een botte bijl kan blijken te worden voor wegwedstrijdrijder Stelleman.

Tijdens de huldiging van de Mixed tandem groep werd een minuut stilte in acht genomen ter herdenking van Frits Baake, die onlangs op 57 jarige leeftijd overleden is na enkele weken ziekbed. Frits is jarenlang voorzitter geweest van Stichting Tandem en had zijn sporen verdiend in de tandemsport, is zelfs een keer Nederlands Kampioen geworden in de mixedgroep begin jaren negentig, samen met Angelina Weysenfeld. Alle aanwezigen beseften gelukkig de grote waarde van Frits voor de promotie van het tandem(wielrenn)en, ook had hij nog aan de basis gestaan van het huidige evenement Powerman Horst. (Frits, mocht je op een of andere wijze toch over onze schouder mee weten te lezen, bij deze onze hartelijke dank.)

Op de zondagmorgen togen nog een drietal tandems de omgeving in voor een korte toertocht. De rest van de sporters kon van een stevige Duathlon genieten. De toertocht voerde ons door Oost Brabant, via Deurne richting Uden en Venray weer terug voor een paar rondjes Horst/Hegelsom. Ik werd uitgenodigd om eens een keertje te stoken in plaats van te piloten, een uitdaging die ik vandaag wel aandurfde met de ervaren Lars Vogelenzang voorop. Ik begon meteen mijn lichamelijke klachten aan Lars uit te duiden. Zaken waar ie naar mijn idee rekening mee zou moeten houden. Schouderblad rechts zit vast, vooral de eerste veertig kilometer, daarna heb je wel kans dat ie wat warmer en losser wordt. Verder heb ik een lichte scoliose, een kromming in een ruggewervel waardoor ik niet al te lang in 1 houding kan blijven zitten.
Het blijkt dat je het effectiefste stookt als je lang in een tamelijk kleine doch rechte houding zit. Dat vonden wij als snel uit. Naar mate de tocht vorderde kwamen er steeds meer goede tandem herinneringen los, deze keer vooral gelieerd aan onze Frits, om het gebeuren met hem voor ons ook een plaats te geven. Lars bijvoorbeeld herinnerde zich heel goed het Bananen-Incident in de Ronde van Belgie, waarbij bananenschillen door de lucht vlogen en een steeltje van een banaan in een kettingkast terecht kwam, waarna de ketting eraf vloog en de boel vast draaide. Uiteraard waardeerden wij Frits als Blueszanger in S Heer Arendskerke. En als de man die met zjjn hond Willem ons schouderklopjes uitdeelde voor onze geleverde inzet. Ook als een man die zelf behoorlijk kikte op wat stookwerk. Als iemand met een roerig politiek verleden in linkse (studenten) bewegingen en met stevige principes. Als een belezen intellectueel met een oersterk fotografisch geheugen. Iemand die leergierig en wetenschappelijk onderlegd was. En die ons aan wilde zetten die draad ook op te pakken.

Zo vulde zich onze morgen met de ene na de andere tandemherinnering. Jan Mulder: Ik kwam gisteren Hennie Rovers tegen in een oranje KNWU jasje. Arnold Polderman werd in 1989 samen met hem 2e op het EK. 1989, dat is bijna twintig jaar geleden nu, opmerkelijk om hem hier tegen te komen. Vroeger reed ik nog wel eens met Jeremie Eilander, trainden we in de buurt van Kleef. Die kon ook enorm stoempen. Achter ons pufte de combinatie Hennig / Robijns gestaag door, van wieltjes plakken kun je ze niet betichten, maar ik moet zeggen dat mijn huidige voorrijder van Drunen een zeer constant en licht tempo hanteert, dat prettig fietst.
Heb je nog nieuwe ambities Jan ? De paralympics gaat gedeeltelijk aan mij voorbij, de selectie procedure lijkt nog minder ideaal dan 4 jaar geleden. Men wordt al boos als ik aan een journalist een vraag beantwoord. Het is niet optimaal. Mijn prioriteiten liggen elders.
Ik ben bezig met Visio Haren en  Loo Erf en de komende Boretti Classic rondom Amsterdam. Ik rijd mee in het Peloton ogf Honneur met Jan Janssen op 21 juni. Bussloo gaat door op 29 april. Verder zie ik het wel. Mijn rol als vader vraagt ook nog het nodige van me, over vakanies zal ik me maar niet uitlaten. Dat ligt nogal gevoelig op dit moment. Dat laatste zeg ik met een lachje omdat ik me nog goed kan herinneren wat ik deed en mooi vond toen ik zelf jong was. Dus een hoop dingen begrijp ik best…………..

Al met al, Powerman Horst leek een evenementje met een dubbele bodem voor de tandemers. Naar aanleiding waarvan waar een hoop gebeurtenissen in perspectief geplaatst moeten en kunnen worden. Uiteraard zijn voor sommige sporters de resultaten en fotoos het belangrijkste en die kun je vinden op www.powerman-horst.nl

MVG Victor