Bron: AD Amersfoortse Courant dd. 21-8-2006

Eemland krijgt veel lof - Wielerwedstrijden voor visueel gehandicapten zijn er nauwelijks

door JACQUES VAN WILLIGENBURG
AMERSFOORT

Wielerwedstrijden voor visueel gehandicapten zijn er nauwelijks in Nederland. Daarom waren de deelnemers aan de koers in Amersfoort zaterdag het organiserende Eemland zeer erkentelijk. Zestien tandems kwamen in actie, waaronder vijf 'bemand' met vrouwen. Winnaars werden de Nederlandse kampioenen Paul en Tim Preijer uit Hoorn, die opmerkelijk genoeg niet visueel gehandicpat zijn. Dat geldt wel voor het duo dat tweede werd, Richard Bonhof en Patrick van Gortel. Bij de vrouwen wonnen Eefje Ottenvanger en Katrien Goeken.
De man die het wielrennen voor visueel gehandicapten in Nederland op de kaart heeft gezet is Jan Mulder (50) uit Twello. Als actief coureur was hij zeer succesvol met goud en zilver bij de laatste vier Olympische Spelen voor gehandicapten (Paralympics). Pascal Schoots was negen jaar zijn vaste begeleider op de tandem. Pas anderhalf jaar geleden beëindigde Mulder, die door de wielrenunie tot lid van verdienste werd benoemd, zijn carrière.
Jan Mulder is niet altijd gehandicapt geweest. ,,Tot m'n 25ste heb ik bij de amateurs gereden. In een jaar reed ik meer dan honderd wedstrijden, veel en veel te veel. Bij zeventig daarvan eindigde ik bij de eerste twintig. Ik trainde in die tijd erg hard. Tijdens een vierdaagse in Amersfoort kwam ik zwaar ten val. Dat was het begin van mijn handicap. Ik droeg een virus bij met als gevolg dat ik nog slechts vijf procent kan zien. Ik moet in braille lezen. Omdat wielrennen mijn leven was heb ik een aantal jaren zwaar in de put gezeten. Maas van Beek van Eemland heeft me er uitgehaald. Hij is nog steeds actief als voorrijder.''
,,Door mijn successen bij de Paralympics kreeg ik van NOC*NSF de A-status. De geldprijzen die ik bij wedstrijden won zijn nauwelijks het noemen waard. De 'vetste' die ik ooit ontving was honderd gulden. Vorig jaar februari ben ik gestopt. Ik kreeg last van hartritmestoornissen. Ik had nog wel door willen gaan tot de wereldkampioenschappen in Alkmaar, maar heb dat op advies van m'n artsen maar niet gedaan. M'n lichaam was op. Eigenlijk ben ik te lang doorgegaan. Ieder jaar ging ik harder trainen. Als gehandicapte wielrenner trainde ik meer dan als valide renner''.
Mulder begeleidt nu visueel gehandicapte wielrenners die wedstrijden rijden. Hij wil dat graag doen met steun van de KNWU, maar de samenwerking verloopt moeizaam. ,,Er wordt niet naar me geluisterd. Ik ben wel gevraagd om bondscoach te worden, maar het bedrag dat me werd geboden was zo laag dat ik er geld op toe moest leggen. Nu hebben ze iemand benoemd die weinig affiniteit heeft met sport voor mensen met een beperking. Ik vind het jammer dat de bond van mijn knowhow geen gebruik wenst te maken. Dat er in Amersfoort twee koppels waren die niet gehandicapt zijn, vind ik niet erg. We willen graag integreren en als er valide wielrenners zijn die graag op een tandem rijden, prima. De belangstelling voor tandem-fietsen is groeiende, al gaat het langzaam. Bij toertochten zie je al wel veel meer tandems.''
De koers voor elitevrouwen en vrouwen B over 60 kilometer werd gewonnen door Saskia Elemans uit Wageningen voor de Japanse Masimo en Pauline van Bennekom uit Harderwijk en lid van het organiserende Eemland. Deze drie waren uit het peloton ontsnapt. Henriet Kuijt uit Hoogland en ook lid van Eemland ging van het achtervolgende peloton als tweede over de eindstreep en werd dus vijfde.

Meer info: http://www.wveemland.nl/