Aangifte
Bron: IJmuider Courant, zaterdag 21 juni 2003
Goed nieuws voor elke voetbalclub die zich in de nabije of verre toekomst
nog eens door de scheidsrechter bestolen voelt. Goed nieuws ook voor de voetballer
die aan matennaaien ten prooi valt. Goed nieuws zeker ook voor de grensrechter
die onverdiend door een heel stadion wordt uitgefloten.
De softbalumpire die een slagbal voor wijd aanziet moet rekening gaan houden
met het ergste. Geen hockeyer die een dubieuze strafcorner voor zoete koek
slikt. Wee uw gebeente, turnjury, als u een oefening met ongelijke legger met
9.675 honoreert, terwijl volgens de kenners 9.825 niet had misstaan.
Catalaanse socios die zich - nu prins David en prinses Posh zich bij de 'Koninklijke'
hebben gevoegd - in hun eer voelen aangetast door de prietpraat van de nieuwe
Barcelona-voorzitter, hoeven het er niet bij te laten zitten. Want sinds het
NK tandemwielrennen bestaat er een loket voor alle onrechtvaardigheden in de
sport.
Aangifte! Bij de politie. In uw woon- of verblijfplaats.
De visueel gehandicapte tandemwielrenner Jan Mulder deed iets meer dan een
week geleden bij de politie van Twello aangifte van zijn gestolen nationale
titel.
In deze krant verscheen hierover een artikel. De sportwereld schudt op zijn
grondvesten. De 'Aangifte van Mulder' zal de wereld van sport en spel blijvend
en ingrijpend van aangezicht veranderen. We spreken hier over een aardschok
die het Bosman-arrest tot zijn ware proporties terugbrengt. Een zwoele zomeravondbries.
Jan Mulder is (met ex-schaatsenrijder Jeroen Straathof als buddy) paralympisch kampioen in het tandemwielrennen (Sydney 2000). Maar wij herinneren ons Mulder vooral van die ándere prestatie van formaat. Even buiten Sydney reed Mulder tijdens een training een overstekende kangoeroe van de sokken. (Je leest dit en Jan Mulder neem je niks kwalijk. Die kangoeroe des te meer. Had Skippy maar beter uit zijn doppen moeten kijken.) Omwille van de ruimte maak ik een lang verhaal nu kort. Jan Mulder hangt het bewusteloze en van angst rillende beest zijn paralympisch trainingsjack om en voordat hij het had kunnen bidden, is zijn gebed verhoord. Het dier komt bij kennis, springt op en verdwijnt in het niets, met medeneming van Mulders trainingsjack én in de binnenzak daarvan Mulders paralympische deelnemerslicentie.
De wie-vraag is hiermee beantwoord, nu de andere vragen nog.
Wat? Jan Mulder en voorrijder Pascal Schoots hebben hun nationale titel moeten afstaan aan een ander koppel. Mulder voelt zich bestolen en heeft aangifte van diefstal gedaan.
Waar? Het kampioenschap vond plaats in Eibergen, de aangifte in Twello, de woonplaats van Mulder.
Waarom? Hierover Mulder in eigen bewoordingen: ,,We zouden van onze lijn zijn
afgeweken bij het sprinten. Alléén de voorzitter van de jury
heeft dit gezien.''
(Dáár is hij voorzitter voor. Nergens in de
reglementen van visueel gehandicaptensport staat geschreven dat ook de juryleden
hun ogen gesloten
dienen te houden. Dat een scheidsrechter zich nu en dan als een blinde gedraagt
is tot daaraan toe, behalve in een sport bedoeld voor blinden.)
Jan Mulder geeft
in deze krant toe van zijn lijn te zijn afgeweken: ,,Om een paar achterblijvers
in te halen.''
Hoe kan Jan, die zó slechtziend is dat hij het politiebureau in nota
bene zijn eigen woonplaats aanvankelijk voorbijreed en aangifte van diefstal
ging doen in het postkantoor, wél een stel achterblijvers waarnemen,
vraag ik mij af - maar geen politiepost?
Wanneer? Tweeënhalf jaar na zijn aanvaring met een kangoeroe staat Jan Mulder weer in het brandpunt van de belangstelling.
Die kangoeroe bleek achteraf ook uit Jan Mulders duim gezogen te zijn. (Blinden zijn niet te benijden; geboren leugenaars evenmin.) Toch blijft het idee goed. Ik pleit voor meer blauw óp het bureau, want de politie gaat het nog druk krijgen.